Joanna Rajkowska

Autorka rzeźb, fotografii, rysunków, obiektów i instalacji. Często realizuje prace w przestrzeni publicznej. Urodziła się 14 października 1968 roku w Bydgoszczy. Mieszka i pracuje w Warszawie i Londynie. W latach 1987-1992 studiowała historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, zaś w latach 1988-1993 na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego. Otrzymała dyplom z wyróżnieniem. W latach 1994-1995 odbyła Studio Semester Program na State University of New York. W 2007 roku została laureatką Paszportu “Polityki” w kategorii “sztuki wizualne”. W 2010 roku za swój dorobek artystyczny otrzymała Nagrodę Wielką Fundacji Kultury. • Rajkowska jest artystką wszechstronną, posługuje się różnorodnymi mediami, dostosowując język wypowiedzi artystycznej do potrzeb komunikatu, który kieruje do odbiorcy. Jej prace odznaczają się sporą dozą ironii i dystansu do podejmowanych tematów. Bardzo ważnym problemem, wokół którego powstało wiele prac Rajkowskiej, jest ciało i wzajemne relacje między cielesnością a psychiką człowieka, samopoznaniem w sferze fizycznej i zmysłowej. Artystka często wykorzystuje w sztuce własne ciało i jego wizerunek. W 1994 roku sformułowała teorię “ciała jako rzeźby”. Niedługo potem zwróciła na siebie uwagę krytyki i publiczności rzeźbami – manekinami naturalnej wielkości człowieka, na poły fantastycznymi, na poły realistycznymi. Estetycznie wykonane, lśniły wypolerowaną powierzchnią żywicy epoksydowej, wabiły wzrok czystym kolorem, ale przedstawiały okaleczone, zdeformowane lub zmutowane ciała, androgyny, hybrydy, postaci o niezdefiniowanej tożsamości seksualnej. • W 2002 roku, po dwuletnim okresie przygotowań, Rajkowska zrealizowała projekt publiczny zatytułowany “Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich” . W samym centrum Warszawy, na rondzie de Gaulle’a stanęła sztuczna palma daktylowa o wysokości 15 metrów. Początkowo palma miała stać w tym miejscu tylko przez dwanaście miesięcy, jednak później władze miasta zgodziły się przedłużyć termin jej zdemontowania. Pomysł ustawienia w Warszawie sztucznej palmy powstał po podróży artystki do Izraela, wyniknął z chęci przeniesienia tego, co zachowało się w jej wspomnieniach, do warszawskich Alej Jerozolimskich, których nazwa z kolei odsyłała do Izraela. Absurdalność tego pomysłu odpowiada w warstwie pojęciowej polskiemu powiedzeniu “palma odbiła”, którym kwituje się coś wyjątkowo zwariowanego, nie mieszczącego się w granicach zdrowego rozsądku. Jeszcze w fazie realizacji projekt wywoływał wiele kontrowersji, ale po sfinalizowaniu stał się jedną z wizytówek Warszawy, symbolem wiary w to, że rzeczy z pozoru niemożliwe okazują się jednak możliwe. Na zlecenie Joanny Rajkowskiej wykonaliśmy kilka Prac, których zdjęcia prezentujemy poniżej.